فصل پنجم: وضو، روشنى بخش روان‌

شكى نيست كه وضو داراى دو فايده روشن است: فايده اخلاقى و معنوى و فايده بهداشتى. از نظر بهداشتى، شستن صورت و دست‌ها آن هم پنج‌بار و يا حداقل سه‌بار در شبانه‌روز اثر قابل ملاحظه‌اى در نظافت بدن دارد؛ مسح كردن بر سر و پاها كه شرط آن رسيدن آب به موها يا پوست تن است، سبب مى‌شود كه اين اعضاء را نيز پاكيزه بداريم؛ و از نظر اخلاقى و معنوى چون اين عمل با قصد قربت و نزديك شدن به خداوند متعال انجام مى‌شود اثر تربيتى خاصى در روح وضو گيرنده دارد، و در حقيقت مجموع وضو بيانگر اين معناست كه از فرق سر تا قدم پا در راه اطاعت خداوند قدم برمى‌داريم.

در حديثى كه فضل بن شاذان از حضرت رضا عليه السلام نقل نموده آمده است: «دستور به وضو و ابتداى به آن بدين جهت داده شده كه بنده در پيشگاه خداوند جبّار هنگام مناجات با او پاك بوده و مطيع فرامين او باشد و از هر گونه نجاست و پليدى طاهر باشد، به علاوه آن كه هر گونه كسالت و چرت زدن از او برطرف شده، و با قلبى پاك و پاكيزه در محضر خداى‌