شوى اطاعتشان مكن، ولى در زندگى دنيا به نيكى با آنها معاشرت نما»[1].
3- با اين كه جهاد يكى از مهمترين برنامههاى اسلامى است اما تا وقتى كه داوطلب براى نبرد به قدر كافى وجود داشته باشد، بودن در خدمت پدر و مادر از حضور در صحنه جنگ و جهاد مهمتر است و حضور در جبهه اگر موجب ناراحتى آنها گردد جايز نيست.
جابر بن عبداللَّه انصارى مىگويد: «مردى نزد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم آمد و عرض كرد من جوان بانشاط و ورزيدهاى هستم و جهاد را دوست دارم ولى مادرى دارم كه از اين موضوع ناراحت مىشود، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: برگرد و با مادر خويش باش، قسم به آن خدايى كه مرا به حق مبعوث ساخته، اگر يك شب مادرت با تو مأنوس گردد از يك سال جهاد در راه خدا بهتر است.»[2] در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم آمده است: «نگاه فرزند از روى محبت به پدر و مادر عبادت است.»[3] و نيز از ايشان نقل شده است: «بترسيد از اين كه مورد غضب پدر و مادر قرار بگيريد و عاق آنها شويد، زيرا بوى بهشت از مسيرى كه معادل پانصد سال راه رفتن است به مشام انسان مىرسد ولى هيچ گاه به كسانى كه مورد خشم پدر و مادر هستند نخواهد رسيد.»[4]