و اميد دارد) و اميد و آرزويى كه بآن نرسد.

۲۲۰ وَ قَالَ عليه السلام كَفَى بِالْقَنَاعَةِ مُلْكاً وَ بِحُسْنِ الْخُلْقِ نَعِيماً.

220 - امام عليه السّلام (در ترغيب به قناعت و خوى نيكو) فرموده است‌

(1) با قناعت مى‌توان پادشاهى نمود، و با نيك‌خوئى بنعمت و ناز بسر برد.

۲۲۱ وَ سُئِلَ عليه السلام عَنْ قَوْلِ اللّٰهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيٰاةً طَيِّبَةً فَقَالَ هِيَ الْقَنَاعَةُ.

221 - از امام عليه السّلام (معنى) فرمايش خداى عزّ و جلّ (س 16 ى 97)

: فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً يعنى بنده صالح نيكوكار را زندگانى نيكوئى دهيم، را پرسيدند، پس آن حضرت (در تفسير آن) فرمود(1) آن زندگانى نيكو قناعت است (زندگانى با قناعت خوش و نيكو است، و حريص زندگانيش تلخ و تنگ است اگر چه بسيار دارا باشد).

۲۲۲ وَ قَالَ عليه السلام شَارِكُوا الَّذِي قَدْ أَقْبَلَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ فَإِنَّهُ أَخْلَقُ لِلْغِنَى وَ أَجْدَرُ بِإِقْبَالِ الْحَظِّ عَلَيْهِ.

222 - امام عليه السّلام (در سود شركت) فرموده است‌

(1) (در خريد و فروش) با كسيكه فراخ روزى است شركت كنيد، زيرا شركت با او توانگرى را سزاوارتر و برو آوردن به بهره شايسته‌تر است (زيرا شخص تنگ روزى بر اثر شركت با فراخ روزى بهره مى‌برد).

۲۲۳ وَ قَالَ عليه السلام فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ «إِنَّ اللّٰهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسٰانِ الْعَدْلُ الْإِنْصَافُ وَ الْإِحْسَانُ التَّفَضُّلُ.