بيست‌ساله كه دست‌كم مى‌توانند پنجاه سال ديگر عمر كنند، در اثر نوشيدن الكل بيشتر از 35 سال زندگى نمى‌كنند.

از جمله پيامدهاى ديگر شراب‌خوارى اين است كه در شخص معتاد به شراب و الكل، عاطفه خانوادگى و ميزان محبت به زن و فرزند به‌شدت كاهش مى‌يابد؛ آنچنان كه بارها اتفاق افتاده است كه پدرى در حال مستى، فرزندان خود را با دست خود كشته است؛ مصرف مشروبات الكلى، عقل و هوش انسان را نيز از بين مى‌برد؛ به موجب آمارى كه از تيمارستان‌هاى آمريكا به‌دست آمده است، 85 درصد از بيماران روانى، مبتلايان به الكل هستند؛ يكى ديگر از دانشمندان انگليسى مى‌نويسد: «مشروبات الكلى در كشورهاى شمالى، انسان را كودن و ابله و در كشورهاى جنوبى ديوانه مى‌كند»؛ وى سپس مى‌افزايد: «آيين اسلام، تمام انواع نوشابه‌هاى الكلى را تحريم كرده و اين يكى از امتيازات اسلام است».[1]

اضطرار و حرام‌

حفظ حيات انسانى و جلوگيرى از در معرض آسيب قرار گرفتن آن، اصل مهمى است كه بارها در قرآن و فقه اسلامى بدان تاكيد شده است؛ قرآن در آياتى همانند (يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ)[2] و (وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ‌)؛[3] عسر و حرج را نفى كرده و حد نهايى‌

[1]. بقره: 173.

[2]. بقره: 185:« خدا براى شما آسانى مى‌خواهد و براى شما دشوارى نمى‌خواهد».

[3]. حج: 78:« و در راه خدا چنان‌كه حق جهاد[ در راه‌] اوست جهاد كنيد؛ اوست كه شما را[ براى خود] برگزيده و در دين بر شما سختى قرار نداده است».