فصل چهارم: درمان اندوه‌

درمان اندوه‌

4/ 1: درمان علمى‌

الف- شناخت آنچه سزاوار شادمانى يا اندوه است‌

198. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خداوند متعال مى‌فرمايد: «اى آدمى‌زاده! روزىِ هر روزت مى‌رسد با اين حال، غمينى و روزانه، عمرت كاسته مى‌شود؛ ولى تو دل‌شادى. از آنچه كفايتت كند برخوردارى؛ ولى [همچنان‌] در پى چيزى هستى كه باعث سركشى تو مى‌شود.

به اندك، قناعت نمى‌كنى، و از بسيار، سير نمى‌شوى».

199. جامع الأحاديث: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «خداوند مى‌فرمايد: بنده مؤمن من آن گاه كه دنيا را از وى دريغ مى‌كنم، اندوهگين مى‌شود، با آن كه به من نزديك‌تر است و زمانى كه دنيا را برايش مى‌گسترانم، شادمان مى‌گردد، با آن كه از من دورتر است».

سپس پيامبر صلى الله عليه و آله اين آيه را خواند: « «آنها گمان مى‌كنند اموال و فرزندانى كه با آنها مددشان مى‌كنيم، براى اين است كه درهاى خيرات را با شتاب به روى آنها بگشاييم! [نه چنين نيست‌] بلكه آنها نمى‌فهمند». آرى آن، وسيله امتحانشان است. خداوند، كمك‌