(5) و گواهى مىدهم كه محمّد صلّى اللَّه عليه و آله بنده خدا و
فرستاده اوست، فرستاد او را با دينى كه شهرت عالمگير دارد و با نشانه (و معجزاتى
كه از آن حضرت) رسيده و با كتابى كه آورده (و در دسترس مردم است) و با نور درخشنده
و روشنى تابنده (برهان عقل و نقل) و با فرمانى كه حقّ و باطل را از هم جدا
مىسازد، تا شبهات باطله (كفر و شرك) را برطرف نموده با مردم از روى برهان سخن
گويد و معجزات خود را ظاهر گرداند و آنان را بآيات قرآن تنبيه نموده از عذابهايى
كه بر امّتهاى پيش وارد شده بترساند (تا عبرت گرفته از معصيت و نافرمانى دست
بردارند) (6) فرستاد او را در وقتى كه مردم مبتلى به فتنههاى بسيار بودند (از جهت
پرستشهاى گوناگون و اختلاف آراء و گمراهى) كه در آن ريسمان دين پاره شده، ستونهاى
ايمان و يقين متزلزل گرديده، اصل دين مختلف و كار آن (احكامش) درهم و برهم، راه
خارج شدن (از آن فتنهها) تنگ (فرار از آنها غير ممكن) و وسيلهاى براى هدايت
نبود، (7)