135
(1135)- از سخنان آن حضرت عليه السّلام است هنگاميكه بين آن بزرگوار و عثمان جدالى
رخ داد، و مغيرة ابن اخنس بعثمان گفت:
من در برابر
او براى دفاع از تو كافى هستم (كينه مغيرة با امام عليه السّلام از اين جهت بود كه
برادرش ابو الحكم ابن اخنس در جنگ احد بدست حضرت كشته شده بود) پس امير المؤمنين
عليه السّلام باو فرمود:
(1) اى پسر
رانده شده از رحمت خدا كه بعد از او فرزندى باقى نمانده (خير و نيكوئى به يادگار
ننهاده و بودن فرزند شرّى مثل تو چنانست كه فرزندى نداشته، و اينكه امام عليه
السّلام اخنس را ملعون ناميد براى آن بود كه او از بزرگان منافقين بود و لعن بر
منافق جائز است، چنانكه در شرح خطبه نوزده باين نكته اشاره شد) و اى پسر شجره بى
اصل و فرع (حسب و نسب لايق) تو خود را برابر من وا مىدارى!! (2) سوگند بخدا كام
روا و فيروز نمىگرداند خدا كسيرا كه تو ياورش باشى و نمىايستد كسى كه تو او را
بر پا دارى، (3) از مجلس ما بيرون شو خدا خير و نيكوئى را از تو دور گرداند، پس
تمام كن كوشش (و دشمنى) خود را خدا ترا مشمول رحمتش نگرداند اگر (با من) مهربانى
كنى.