109 (1109)-
از خطبههاى آن حضرت عليه السّلام است (در بيان اسباب تقرّب به خداوند و حفظ شعائر
اسلام):
(1) برترين
وسيله تقرّب بسوى خداوند سبحان (ده چيز است، اوّل:) تصديق و اعتراف بيگانگى خداوند
و رسالت فرستاده او (محمّد صلّى اللَّه عليه و آله) است، (2) و (دوّم:) جهاد و
جنگيدن در راه حقّ تعالى است (با كفّار و دشمنان دين) كه سبب بلندى (و ركن اعظم)
اسلام است، (3) و (سوّم:) كلمه اخلاص (گفتن لا إله إِلّا اللّه) است، كه فطرىّ و
جبلّىّ (بندگان الهىّ) است (خداوند مردم را بر اين فطرت آفريده كه هر كس تصديق
دارد كه براى او خدائى است بى همتا و بى شريك) (4) و (چهارم:) بر پا داشتن نماز كه
نشانه ملّيّت دين اسلام است (بزرگترين ركن دين است، و از جهت عظمت و اهمّيت آنرا
نفس ملّت و دين فرموده) (5) و (پنجم:) زكوة است كه سهميّهاى است از جانب خدا
تعيين گشته دادن و پرداخت آن (به مستحقّين) واجب است، (6) و (ششم:) روزه ماه رمضان
است كه سپرى است (براى جلوگيرى) از عذاب، (7) و (هفتم) حجّ نمودن خانه خدا و بجا
آوردن عمره آن كه حجّ و عمره فقر و پريشانى را مىزدايد و گناه را مىشويد و پاك
مىسازد، (8) و (هشتم:) صله رحم (احسان و نيكوئى به خويشان) است كه سبب افزايش مال
و طول عمر است، (9) و (نهم:) صدقه دادن (احسان بفقراء و