(33) وصيّت و
سفارش من بشما پرهيزكارى است و ترس از خدا كه بوسيله آنچه ترسانده (عذاب و سختيهاى
قيامت) جاى عذر باقى نگذاشته و بآنچه (قرآن كريم) واضح و آشكار نموده حجّت تمام
كرده است، (34) و شما را از دشمنى (: شيطان) ترسانيده (در قرآن كريم س 2 ى 168 وَ لا
تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ^ يعنى جاى
پاهاى شيطان گام ننهيد و از او پيروى نكنيد، زيرا او براى شما دشمن آشكار است) كه
نفوذ ميكند در سينهها پنهانى و بصورت خير خواهى (براى گمراه نمودن) در گوشها سخن
مىگويد، پس (پيرو خود را) گمراه كرده تباه مىسازد، و (او را) وعده داده (و به
هوسهاى بيجا) آرزومند مىگرداند، و جرمهاى بد را (در نظر او) آرايش مىدهد، و
گناهان بزرگ هلاك كننده را آسان جلوه مىدهد، (35) تا آنكه بتدريج پيرو خويش را
فريب داده مانند رهن و گرو در قيد و بند اطاعت خود در آورد (چنانكه رهن و گرو به
ازاء مالى است كه تا داده نشود گرو مستردّ نگردد، پيرو شيطان تا به دستوراتش رفتار
ننمايد دست از او بر نمىدارد آنگاه) آنچه (از خواهشها) كه زينت و آرايش داده بود
انكار ميكند، و آنچه (گناهانى) كه آسان وا نموده بود بزرگ مىشمرد، و از آنچه كه
(پيروان خود را) ايمن كرده بود مىترساند (اين سخن اشاره است بآنچه خداوند در قرآن
كريم س 8 ى 48 از او حكايت فرموده: وَ إِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ
أَعْمالَهُمْ وَ قالَ لا غالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ، وَ إِنِّي جارٌ
لَكُمْ، فَلَمَّا تَراءَتِ الْفِئَتانِ نَكَصَ عَلى عَقِبَيْهِ، وَ قالَ إِنِّي
بَرِيءٌ مِنْكُمْ، إِنِّي أَرى