(مردمانى كه
در رفتار دنيا را با آنها و چگونگى معاد و باز گشتشان را در قيامت بيان كرديم)
(12) بندگانى هستند كه به قدرت (خداوند) خلق شدهاند، و به اجبار پرورش يافته و
دچار مرگ گرديده و در قبرها رفته و ريزه ريزه شده و به تنهايى (بدون اهل و مال)
انگيخته و به جزا (ى گفتار و كردار نيك يابد) رسيده و از روى حساب و وارسى
(نيكوكار از بد كردار) تمييز داده شدهاند (پس سزاوار است كه از خواب غفلت بيدار
شده معصيت و نافرمانى نكنيد كه بعد از مردن پشيمانى سودى ندارد، زيرا مردم در
دنيا) (13) براى رهائى از گمراهى مهلت داده شدهاند و (بوسيله پيغمبران) براه راست
هدايت گرديدهاند و فرصت بآنها داده شده مانند فرصتى كه مىدهند بكسيكه رضاء و
خوشنودى ناراضى از خود را جلب نمايد، و تاريكىهاى شبهات (نادانى و گمراهى بواسطه
نعمت عقل و تبليغ انبياء)