باشد كه ناگهان او را دريابد) و از كردار (شايسته: بندگى خدا و خدمت بخلق) توشه بردارد.

(1077)

76 (1076)- از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (زمانيكه سعد ابن العاص از جانب عثمان حاكم كوفه بود براى حضرت در مدينه هديّه و نامه‌اى فرستاد كه من سواى عثمان براى هيچكس هديّه به اين مقدار نفرستاده‌ام، حضرت چون نامه او را خواند فرمود):

(1) بنى اميّه از ميراث محمّد «صلّى اللّه عليه و آله» (غنايمى كه به بركت آن حضرت رسيده است) اندكى بمن مى‌دهند، مانند شيرى كه به بچّه شتر هنگام دوشيدن مادرش داده ميشود، (2) سوگند بخدا اگر بر ايشان تسلّط يافتم آنها را بدور اندازم مانند دور انداختن گوشت فروش پاره‌هاى جگر يا شكنجه خاك آلود را. (سيّد رضىّ فرمايد:) و در روايت ديگر است التّراب الوذمة و آن بر عكس الوذام التَّربة مى‌باشد.

و معنى ليفوّقوننى فرمايش آن حضرت «عليه السّلام» اينست كه از بيت المال اندكى بمن مى‌دهند مانند فواق شتر و فواق بمعنى يك بار شير دادن بچّه شتر است از شير مادرش، و وذام‌