56 (1056)-
از سخنان آن حضرت عليه السّلام است براى اصحاب خود (اهل كوفه كه بآنان خبر مىدهد
بليّهاى را كه بعد از آن بزرگوار بآن مبتلى ميشوند و دستور مىفرمايد كه در آن
هنگام چگونه رفتار نمايند):
(1) آگاه
باشيد كه بزودى بعد از من مردى گشاده گلو و شكم بر آمده (معاوية ابن ابى سفيان) بر
شما غالب ميشود، مىخورد آنچه بيابد و مىخواهد آنچه نيابد (هر چه مىخورد سير
نمىگشت تا اينكه مىگفت سفره را بر چينيد خسته شدم و سير نگرديدم. گفتهاند
پرخورى او بر اثر نفرين حضرت رسول بود آنگاه كه كس بطلب او فرستاده ديد به خوردن
مشغول است، بازگشت و گفت طعام مىخورد، ديگر باره فرستاد باز به خوردن مشغول بود،
پس آن حضرت فرمود: أللّهمّ لا تشبع بطنه يعنى بار خدايا شكم او را سير مگردان) پس
(در صورت قدرت و توانائى) او را بكشيد و اگر چه هرگز او را نخواهيد كشت (توانائى
كشتن او را نداريد) (2) آگاه باشيد بزودى آن مرد شما را بنا سزا گفتن و بيزارى
جستن از من امر ميكند، پس اگر شما را به ناسزا گفتن مجبور نمود مرا دشنام دهيد،
زيرا نا سزا گفتن براى من سبب علوّ مقام ميشود و براى شما باعث بر نجات و رهائى
(از شرّ او) است، و امّا در بيزارى جستن، پس از من بيزارى نجوئيد (در باطن
دوستدارم باشيد) (3) زيرا من به فطرت اسلام تولّد يافتهام (هيچ گاه در راه كفر و
شرك قدم ننهاده از اوّل اسلام اختيار نمودهام نه مانند سائرين كه كافر و بت پرست
بوده مسلمان گرديدهاند)