42 (1042)-
از خطبههاى آن حضرت عليه السّلام است (در مذمّت از متابعت هواى نفس و آرزوى
بىحدّ):
(1) اى مردم
ترسناكترين چيزيكه از ابتلاى شما بآن مىترسم دو چيز است: اوّل پيروى از هواى نفس
و دوّم آرزوى بيشمار، امّا پيروى از هواى نفس شخص را از راه حقّ باز مىدارد، و
آرزوى بىحساب آخرت را از ياد مىبرد، (2) آگاه باشيد دنيا بسرعت و تندى (از اهلش)
رو مىگرداند (اهل آن بزودى فانى مىگردند، و يا اينكه خوشگذرانى در آن و دل بستن
بآن بى نتيجه مىگردد) پس باقى نمانده از آن مگر ته ماندهاى مانند باقى مانده آب
ظرفى كه كسى آنرا (سراشيب گرفته) ريخته باشد (در آن ظرف آبى باقى نمانده باشد مگر
اندكى) (3) و آگاه باشيد كه آخرت نزديكست، و براى هر يك از دنيا و آخرت فرزندانى
است، پس شما از فرزندان آخرت باشيد (بدستور خدا و رسول رفتار نموده باين زندگى
موقّتى دل نبنديد) و از فرزندان دنيا نباشيد، زيرا بزودى در قيامت هر فرزندى به
مادرش ملحق خواهد شد (پس فرزند دنيا در آتش و فرزند آخرت در بهشت خواهد رفت) (4) و
(بدانيد) امروز (ايّام عمر فانى) روز عمل و كار است، و حساب و باز خواستى ندارد، و
فردا (قيامت) روز حساب