استاد
أسد حيدر (رحمه
الله)
در كتاب «الإمام الصادق والمذاهب الأربعه 2 : 149» بر سخنِ ابن سعد
اين گونه تعليق مى زند : آيا مقصود ابن سعد اين است كه همه كسانى
كه از امام باقر (عليه السلام) روايت
كرده اند ، سخنشان قابل احتجاج نيست ؟ چگونه اين ادعا ممكن است
درست باشد در حالى تابعان ثقه و علماى مسلمانان از آن حضرت روايت كردند ،
اصحاب صحاح به اين روايات احتجاج ورزيده اند ، و هيچ كس از سخنِ آن حضرت
بازنايستاده است .
به
نظر مى رسد مقصود ابن سعد از اين كلمه ، راويان شيعه باشد ; چرا كه
در عرصه فكرى و درونى ابن سعد و ارتكازات ذهنى كه از اوهام و عوامل سياسى و قدرتِ
سياسى حاكم بر ضد شيعه ، برانديشه اش راه يافته بود ، راويان
شيعه ، ثقه دانسته نمى شدند . سپس استاد به شمارش نامِ راويان امام
باقر (عليه
السلام)
مى پردازد .
نام کتاب : با انديشوران مسلمان رهيافتى نو در فقه مقارن نویسنده : الشهرستاني، السيد علي جلد : 1 صفحه : 8