سال هشتم هجرت، با همه شیرینی‌ها و تلخی‌هایش سپری شد. در این سال، بزرگ‌ترین پایگاه شرک به دست مسلمانان افتاد و رهبر عالی قدر اسلام با پیروزی کامل به مدینه بازگشت و سایه قدرت نظامی اسلام بر بیشتر نقاط عربستان گسترده شد. قبایل سرکش عرب که تا آن روز چنین پیروزی را برای آیین توحید تصور نمی‌کردند، کم‌کم به فکر افتادند که به مسلمانان نزدیک شوند و آیین آن‌ها را بپذیرند.
از این نظر، نمایندگان قبایل مختلف عرب و گاهی گروهی از آنان به سرپرستی سران خود، به حضور پیامبر شرف‌یاب می‌شدند و اسلام و ایمان خود را ابراز می‌داشتند. در سال نهم، نمایندگان قبیله‌ها به قدری به مدینه آمد و رفت کردند که نام آن سال را «عام الوفود» [1] نهادند.
وقتی گروهی از قبیله «طی» به ریاست «زید الخیل» حضور پیامبر رسیدند و رئیس قبیله شروع به سخن کرد؛ پیامبر از متانت و خردمندی «زید» در شگفت ماند و فرمود:
من با شخصیت‌های معروفی از عرب ملاقات کرده‌ام، ولی آنان را کمتر از آنچه