1. وَ تُخْفِی فِی نَفْسِکَ مَا اللَّهُ مُبْدِیهِ؛ در نفس خود چیزی را پنهان میکردی که خداوند آن را آشکار ساخت. آیا مطلبی بود که پیامبر پس از آن همه نصیحت به زید پنهان میکرد و خداوند آن را آشکار خواهد کرد؟ ممکن است چنین تصور شود مطلبی که پنهان میکرد، این بوده که «زید» را از طلاق دادن نهی میکرد، ولی در باطن راضی بود که وی زینب را طلاق دهد و خود با او ازدواج کند. این احتمال به هیچ وجه درست نیست، زیرا اگر پیامبر در باطن چنین میاندیشید، چرا خداوند این اندیشه را با آیههای دیگر اظهار نکرد؟ در صورتی که او در همین جمله وعده داده است که آنچه را پیامبر حدیث نفس میکرد، ابراز خواهد کرد، چنان که میفرماید: اللَّهُ مُبْدِیهِ؛ خداوند آشکارکننده چیزی است که تو پنهان میداری. مفسران میگویند: منظور از آنچه که او پنهان میداشت، همان وحی الهی است که خداوند بر او فرستاده بود خداوند به وی وحی کرده بود که زید همسر خود را طلاق خواهد داد و تو برای ابطال سنت باطل (همسر پسر خوانده بر پدر خوانده حرام است) با او ازدواج خواهی کرد. از اینرو، لحظهای که وی را نصیحت میکرد، متوجه این وحی الهی بود، اما آن را از «زید» و دیگران پنهان میساخت. خداوند در همان جمله فوق، به پیامبر خبر میدهد که آنچه در خاطر توست و آن را پنهان کردهای، خداوند اظهار خواهد کرد. گواه این معنا آن است که قرآن ذیل همین آیه، مطلب را ابراز کرده و میفرماید: فَلَمَّا قَضی زَیْدٌ مِنْها وَطَراً زَوَّجْناکَها لِکَیْ لا یَکُونَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ حَرَجٌ فِی أَزْواجِ أَدْعِیائِهِمْ؛ هنگامی که زید همسر خود را طلاق داد، به تو فرمان دادیم که با همسر او ازدواج کنی تا محدودیتی برای مؤمنان، در ازدواج با همسران پسرخواندههای خود نباشد.