3. هزار شتر، مال التجاره را حمل میکند و ارزش کالا حدود پنجاه هزار دینار است. از آنجا که ثروت مسلمانان مهاجر مقیم مدینه، از طرف قریش مصادره شده بود، بسیار بجا بود که مسلمانان کالاهای تجارتی آنان را ضبط کنند و اگر قریش، بر عناد و لجاجت خود در مصادره اموال مسلمانان مهاجر استقامت ورزند، مسلمانان متقابلا کالاهای تجارتی را میان خود به عنوان غنیمت جنگی تصرف کنند. از اینرو، رسول خدا روبه اصحاب خود کرد و فرمود: هان، ای مردم! این کاروان قریش است. میتوانید برای تصرف اموال قریش از مدینه بیرون بروید، شاید گشایشی در کار شما رخ دهد. [1] بدین سان، پیامبر گرامی در هشتم ماه رمضان سال دوم هجرت، عبد اللّه بن ام مکتوم را جانشین خود برای نماز و ابو لبابه را جانشین خود در امور سیاسی قرار داد و با 313 نفر برای مصادره اموال قریش از مدینه بیرون آمد.
پیامبر عازم سرزمین «ذفران» میشود
[2] بر اساس اخبار گزارش گران، رسول گرامی روز دوشنبه هشتم ماه رمضان سال دوم هجرت، برای هدف یاد شده سرزمین مدینه را به عزم «ذفران» که مسیر کاروان قریش بود، ترک گفت و پرچمی را به دست مصعب و پرچم دیگری را به دست علی بن ابی طالب داد. در حقیقت، اعضای این سپاه را 82 نفر مهاجر و 170 نفر خزرجی و 61 اوسی تشکیل میداد و مجموعا سه اسب و هفتاد شتر بیش نداشتند.
[1]. هذا عیر قریش فیها أموالهم فاخرجوا إلیها لعلّ الله یغنمکموها- «واقدی، المغازی، ج 1، ص 20». [2]. بیابان «ذفران» که مسیر کاروان قریش بود دو منزلی «بدر» است و ابن هشام در سیره خود، اسامی منازلی را که رسول گرامی از مدینه تا «ذفران» و از آنجا تا نزدیکی «بدر» که بعد از رسیدن خبر حرکت قریش به آنجا منتقل شد آورده است. بدر، یکی از بازارهای عرب بر سر راه مدینه و مکّه و سوریه بود که همهساله در آنجا عرب برای خریدوفروش و مفاخره گرد هم میآمدند. «ر. ک: سیره ابن هشام، ج 1، ص 613- 616».