فروغ ابدیت - سبحانی تبریزی، جعفر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : فروغ ابدیت نویسنده : سبحانی تبریزی، جعفر جلد : 1 صفحه : 154

آل عمران، محمد، فتح و احزاب، در آیه‌های 138، 2، 29 و 40، او را به نام «محمد» و در سوره صف، آیه 6 به نام «احمد» خوانده است. علّت داشتن دو نام این است که: مادر رسول خدا، پیش از جدّش نام او را «احمد» گذارده بود، چنان که در تاریخ منعکس است. [1] بنابراین، آنچه را بعضی از خاورشناسان در مقام اعتراض گفته‌اند که: انجیل به تصریح قرآن، در سوره «صف، آیه 6» ظهور پیامبری را بشارت داده است که نام او احمد است نه محمد و شخصی که مسلمانان به رهبری او معتقدند، نام او «محمّد» است نه احمد، بی‌اساس است، زیرا قرآنی که پیامبر ما را به نام «احمد» معرفی نموده است؛ در چند جا او را به نام «محمّد» خوانده است. اگر مدرک آن‌ها برای تعیین نام این پیامبر، قرآن مجید باشد- چنان که همان است- قرآن او را به هر دو اسم نامیده و او را در جایی به نام «محمد» و در جای دیگر «احمد» معرفی نموده است.
اینک برای حل اشکال، در این قسمت توضیح بیشتری می‌دهیم.

«احمد» یکی از نام‌های مشهور پیامبر اسلام بود

هر کس مختصر مطالعه‌ای در تاریخ زندگی رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم داشته باشد؛ می‌داند که آن حضرت، از دوران کودکی دو نام داشت و مردم او را با هر دو نام خطاب می‌کردند: یکی «محمد» که جد بزرگوارش «عبد المطلب» برای او انتخاب کرده بود و دیگری «احمد» که مادرش «آمنه» او را به آن، نامیده بود. این مطلب یکی از مسلمات تاریخ اسلام است و سیره‌نویسان این مطلب را نقل کرده‌اند و مشروح آن را در سیره حلبی می‌توانید بخوانید. [2]
عموی گرامی وی، «ابو طالب» که پس از درگذشت «عبد المطلب» کفالت و

[1]. سیره حلبی، ج 1، ص 93.
برخی عقیده دارند که: الفاظ «طه» و «یس»، از اسامی پیامبر گرامی است.
[2]. انسان العیون فی سیره الامین و المأمون، ج 1، ص 93- 100.

نام کتاب : فروغ ابدیت نویسنده : سبحانی تبریزی، جعفر جلد : 1 صفحه : 154

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست