محمدجعفر شریعتمدار استرآبادی» است. تولد وی به احتمال زیاد در «تهران» و در حدود سال 1266ه-.ق. روی داده است.

پدر، جد و عموی وی از علمای بزرگ «استرآباد» در «تهران» و «نجف اشرف» به شمار می رفتند. شیخ محمدرضا در کودکی به تحصیل آغاز کرد و پس از فراگرفتن مقدمات نزد پدرش، رهسپار «نجف اشرف» گردید و از محضر استادان بزرگ آن حوزه بهره برد.

شیخ محمدرضا در دوران تحصیل، در «نجف اشرف»، با «سید اسماعیل صدر»، پدر بزرگ «امام موسی صدر»، هم بحث بود.

محمدرضا شریعتمداری پس از پایان بردن تحصیلات خود به «ایران» بازگشت و در «مشهد» مقدس رحل اقامت افکند. او پس از سال ها خدمت صادقانه در «مشهد»، به «تهران» رفت و در مسجد «حاج رجب علی» به اقامه نماز و سخنرانی اشتغال ورزید. تا اینکه به سال 1346ه-.ق. دعوت حق را لبیک گفت و به رحمت ایزدی شتافت.

آثار:

1. اصول دین

رساله «اصول دین» مختصر و به زبان ساده است. او این رساله را برای عموم مردم نگاشته است.

نسخه های خطی:

1 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی آیت الله العظمی مرعشی نجفی (ره)» به شماره 3099 در یک مجموعه 170 برگی، کتابت سال 1327ه-.ق.، به خط فرزند مولف، «جواد بن محمدرضا بن علی شریعتمداری»، موجود است.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

2. تجوید التنزیل

کتاب «تجوید التنزیل» در بیان اصول و قواعد تجوید و قرائت قرآن، به زبان عربی، نوشته شده است.

این اثر در دو مقدمه و هفت فصل کوتاه ترتیب یافته است. مولف به سال 1280ه-.ق.، به نگارش آن آغاز کرده است.

نسخه های خطی:

1 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی آیت الله العظمی مرعشی نجفی (ره)» به شماره 3098 در 46 برگ، به خط مولف موجود است.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

3. هدایتنامه رد بر شقاوتنامه

شیخ محمدرضا شریعتمداری این اثر را در رد کتاب «سعادتنامه» «سلطان محمد بن حیدر محمد بیدختی» متوفای 1327ه-.ق.، مشهور به «سلطانعلی شاه گنابادی»، نگاشته است.

سعادتنامه در تصوف و عرفان است. شریعتمداری نام آن را به طعنه، «شقاوتنامه» نهاده است.

کتاب «هدایتنامه»، به سال 1325ه-.ق. تالیف شده است.

نسخه های خطی:

2 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی آیت الله العظمی مرعشی نجفی (ره)» به شماره 3099 در یک مجموعه 170 برگی، کتابت سال 1327ه-.ق.، به خط فرزند مولف، «جواد بن محمدرضا بن علی شریعتمداری» و شماره 12011 در مجموعه 174 برگ موجود است.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.