نام کتاب : اثرآفرینان استرآباد و جرجان (استان گلستان) نویسنده : مقدم، محمدباقر جلد : 1 صفحه : 487
«مبارک بن محمد»
معروف به «ابن اثیر جزری» متوفای 606ه-.ق. را به همان نسق کتاب اصلی خلاصه
کرده است. این خلاصه به سال 682ه-.ق. به پایان رسیده است.
محمد مروزی استرآبادی هنگام پایان دادن این اثر، حدود 62 سال داشت.
نسخه های خطی:
هیچ نسخه ی خطی به دست نیامد.
نسخه های چاپی:
چاپ نشده است.
منابع:
الجواهر المضیئه 2/149؛ کشف الظنون 1/536؛ معجم المولفین3/712.
«محمد نامی استرآبادی»
000-1238ه-.ق.
«میرزا محمد نامی استرآبادی کرمانشاهی»، از ادبا، شعرا و فضلای استرآبادی الاصل «کرمانشاه» است.
شرح حال نگاران،
محمد نامی را از احفاد «میرزا مهدی خان» منشی «نادرشاه افشار» معرفی کرده
اند. از آنجا که پدر و جدش در دستگاه حکومتی خدمت می کرد، مجبور به هجرت به
دیگر شهرهای «ایران» شدند.
پدرش در
«کرمانشاه» خدمت می کرد و میرزا محمد در آنجا دیده به جهان گشود. خودش در
دستگاه حکومت «محمدعلی میرزا دولتشاه» صاحب مقام و منزلت بود.
«میرزا احمد دیوان بیگی شیرازی» در «حدیقه الشعرا»، نامی را از شاعران فاضل و رئیس ادبا توصیف کرده است.
او می گوید: در
زمان توقف در «کرمانشاه» دو نسخه از اشعار او را دیدم. سپس توضیح می دهد که
یکی از آنها را یکی از شاگردانش تغییر داده و پس از تصرفاتی به نام خود
کرده است. نسخه ی دیگر هم ناتمام بود.
اما «فرشید
یوسفی» در «باغ هزار گل» می نویسد: «دیوان نامی را چندین سال پیش نگارنده
ملاحظه نمود که با خط بسیار زیبا تهیه و تدوین شده بود...»
برخی منابع مانند
«تاریخ مشاهیر کُرد»، نامی کرمانشاهی را از طایفه ی «کلهر» تصور کرده و در
زمره ی شعرای کُرد آورده است. «لغت نامه ی دهخدا»، «نامی کلهری» را با
«نامی کرمانشاهی» یکی دانسته و او را «نامی کرمانشاهی کلهری» فرض کرده است.
به نظر نمی رسد
منظور «تاریخ مشاهیر کرد»، از «نامی کلهری»، همان نامی کرمانشاهی استرآبادی
باشد. خصوصاً که «نامی کلهری» را از مقربان و نزدیکان «الله قلیخان زنگنه»
حاکم «کرمانشاه» معرفی کرده است.
در هر حال نامی
استرآبادی کرمانشاهی، از شعرایی است که قصاید و غزلیات در مدح رسول اکرم
(ص) و ائمه ی اطهار (ع) بسیار سروده و اشعارش از مهارت و قدرت طبع او حکایت
دارد.
میرزا محمد استرآبادی کرمانشاهی ظاهراً در همان «کرمانشاه» زیست و هم در آنجا به سال 1238ه-.ق. بدرود حیات گفت.
نام پدر نامی کرمانشاهی به دست نیامد. لیکن فرزندش «میرزا عبدالمجید» متخلّص به «منظر» و نوه اش «میرزا حسن» متخلّص به «کوثر» است.
آثار:
دیوان
نسخه های خطی:
1 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی ملی تبریز» به شماره 2628 در 116 برگ، کتابت سده 13 و 14ه-.ق. موجود است.
نام کتاب : اثرآفرینان استرآباد و جرجان (استان گلستان) نویسنده : مقدم، محمدباقر جلد : 1 صفحه : 487