مجلس را دگرگون و شرکت کنندگان را شدیداً گریان می نمود. در روز عاشورا روی منبر عمامه از سر برمی داشت و کاه بر سر خود می ریخت.

در اواخر عمر می فرمود: من شب جمعه از دنیا می روم. و هنگامی که شب جمعه می گذشت می گفت: معلوم می شود که تا شب جمعه آینده زنده هستم.

وی عاقبت در شب جمعه 12 رجب سال 1362ق از دنیا رفت و در پایین پای پدر بزرگوار خود مدفون شد.[1]

3. آیه الله سیّد محمد نجفی هرسینی

از علمای اعلام، مقیم شهرستان هرسین.

وی در حدود 1325ق در اصفهان متولد شد. پس از فراگیری مقدمات و قسمتی از سطوح در اصفهان به نجف اشرف مهاجرت کرد و از محضر آیات عظام: سیّد ابوالحسن اصفهانی و میرزا محمد حسین نائینی و دیگران بهره برد.

آنگاه به تشویق مرحوم آیه الله شیخ فرج الله کاظمی هرسینی به هرسین عزیمت کرده و رحل اقامت افکند و به اقامه جماعت و تبلیغ دین و ترویج مذهب اشتغال ورزید.[2]

وی در همان شهر رحلت نمود. مدفنش زیارتگاه مردم است.

4. حجه الاسلام سیّد محمد صادق واعظ

از ذاکرین حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام که ارادت خاصی به آن حضرت