آیه الله میر سیّد علی حسینی برزانی

فقیه زاهد متّقی، از علما و ائمّه جماعت اصفهان.

خاندان

وی از سادات حسینی بود و نسبش به میر سیّد علی بن میر عماد الدین محمد، مدفون در گورت (جد سادات خاتون آبادی) می رسید.

پدرش: عالم عامل و عابد کامل حجه الاسلام آقا سیّد محمد حسین حسینی از علمای محله برزان از روستاهای کنار اصفهان بود. از زندگانی و خصوصیات وی اطلاعی نداریم.

فقیه و عارف کامل آیه الله العظمی میرزا محمدعلی شاه آبادی در اجازه به آیه الله برزانی، از پدرش با عنوان: "السیّد الجلیل والمولی النبیل، العالم العامل العابد الکامل السیّد محمّد حسین وقاه الله من کلّ شین" یاد کرده است.

آیه الله سیّد محمدرضا رضوی خوانساری نیز در اجازه خود به آیه الله برزانی پدر او را: "سیّد العلماء الصالحین والفضلاء المتّقین" خوانده است.

سید محمد حسین در حدود سال 1359ق وفات کرد و در تخت فولاد حوالی تکیه صاحب روضات مدفون شد.

از او پنج فرزند پسر باقی ماند که همگی از علما و صلحا بودند و به جز آیه الله میر سیّد علی عبارتند از: