مجالس فاتحه می پرداخت.

وی که در خطّ نستعلیق تبحر داشت، سالیان دراز در مدارس ملّی اصفهان سمت معلّمی داشت و از جمله در مدرسه قدسیه تعلیم قرآن و خط نستعلیق می داد.[1]

استاد فقید جلال الدین همایی، در مقدمه دیوان پدر ارجمندش طرب بن همای شیرازی می نویسد: پدرم طرب و خطیب هردو خطاط نستعلیق بودند. خطیب در مدارس ملّی تعلیم می داد.

روزی در تلاقی با یکدیگر، پدرم از خطیب می پرسد: میرزا، اوقات را چگونه می گذرانید؟

خطیب پاسخ می دهد: به معلّمی اطفال مشغولم.

و طرب فوراً این بیت را برایش زمزمه می کند:

به طفلی خدمت پیری نکردی

به پیری خدمت طفلان ضرور است

نمونه اشعار

خطیب طبع شعر روانی داشته و در وفات بسیاری از معاصرین خود، ماده تاریخ