نام کتاب : گلزار مقدس: مشاهیر تخت فولاد اصفهان نویسنده : قاسمی، رحیم جلد : 1 صفحه : 263
آقا سیّد مهدی حسینی بدری
عالم فاضل زاهد.
خاندان
وی از سادات حسینی بود و نسب او به سیدی جلیل القدر به نام سیّد بدرالدین می رسید که بنا بر نقل، برادر سیّد شمس الدین ساکن خورزوق و سیّد عماد الدین ساکن خوراسکان بوده است.[1]
میرزا محمد علی سینی
پدرش: سیّد محمد علی بن سیّد محمد رضا حسینی سینی برخواری، از علمای زاهد زمان و شاگردان آیه الله العظمی حاج شیخ محمد باقر نجفی بوده است.[2]
به گفته جناب حجه الاسلام سیّد ابوالحسن بدری: میرزا محمد علی سینی عالمی فاضل و در ادبیات عرب متبحّر بوده و در منزل تدریس می نموده و از جمله شاگردانش خطیب شهیر آیه الله حاج میرزا علی هسته ای[3]
بوده است.
[1] مصاحبه با جناب حاج سیّد ابوالحسن بدری. [2] تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان ج 1 ص 324. [3] فقیه خطیب توانا، از اعقاب شیخ زین الدین خوانساری. در حدود سال 1295ق متولد شد. در اصفهان و نجف اشرف نزد بزرگانی همچون: جهانگیر خان قشقایی، سیّد محمد باقر درچه ای، آخوند خراسانی، سیّد محمد کاظم یزدی و شریعت اصفهانی بهره برد و از صاحب عروه اجازه اجتهاد دریافت نمود. وی واعظی شیرین بیان و گوینده ای طلیق اللسان بود. در مجالس خوش محاوره و ظریف و حاضر جواب بود. مدتی در تهران ساکن بود و از خواص اصحاب شیخ شهید شیخ فضل الله نوری به شمار می رفت. پس از شهادت شیخ به اصفهان آمد و تا آخر عمر گاهی در اصفهان و زمانی در تهران ساکن بود و به وعظ و ارشاد مردم می پرداخت. در عصر آیه الله العظمی حائری در قم به منبر می رفت و عموم مراجع و علما برای استفاده از بیاناتش حاضر می شدند. وی در روز دو شنبه 16 ربیع الثانی 1387ق در تهران وفات یافت و در قبرستان شیخان قم مدفون گردید. از او ترجمه و حواشی بر اعتقادات علامه مجلسی چاپ شده است.
نام کتاب : گلزار مقدس: مشاهیر تخت فولاد اصفهان نویسنده : قاسمی، رحیم جلد : 1 صفحه : 263