آقا رجبعلی "گلزار"

فرزند حاج ملا حسین، از شعرای معروف اصفهان و اساتید فن شعر.

وی در 13 رجب سال 1302ق متولد شد.

از کودکی به شعر راغب و طبع شعری اش شکوفا بود.

وی از جوانی به کار قلمزنی روی آورد و به موازات کسب و کار، از طبع آزمایی نیز غافل نبود و مدت نزدیک به 16 سال در انجمن دانشکده اصفهان که به همت مرحوم میرزاعباس خان "شیدا" برپا می شد شرکت می نمود.

وی از جوانی به مدح و منقبت خاندان عصمت و طهارت پرداخت و تا پایان عمر به این افتخار مباهی بود.

گلزار از زبان شیدا

ادیب دانشمند میرزا عباس خان "شیدا" در مقدمه دیوان او می نویسد:

"از بدایت حال و عهد صباوت، طبعش موزون و با مضامین بکر مشحون.

در وفا و صفا طاق و در محبت و وداد بی مانند.

قلبش آئینه سان، مجلای انوار حقیقت، مغزش مشحون از شور عشق و الفت. الحق فرشته ای است در لباس بشر و انسانی است جاذب اهل نظر.

قدمی برنداشته جز به راستی و گامی نگذاشته جز به درستی.

دل های دوستان همه مجذوب مهر اوست.