فاضل هندی

بهاءالدین محمّد بن حسن اصفهانی معروف به فاضل هندی.

از مفاخر علمی شیعه و افاضل علمای اواخر دولت صفویّه است که در تمامی علوم رسمی و فنون دینی، وحید عصر و اعجوبه دهر بود.

تولّد و خاندان:

وی در سال 1062ق در اصفهان متولّد شد.[1]

پدرش: تاج الدین حسن اصفهانی، معاصر علاّمه آقا حسین خوانساری و از شاگردان و مجازین از ملّا حسنعلی تستری[2] بود. وی در سال 1098ق (سال فوت آقا حسین خوانساری) وفات نمود.

در "وقایع السنین والاعوام" می نویسد: "ملاّ تاجا، والد ماجد فضیلت و کمالات پناه مولانا بهاءالدین مشهور به فاضل هندی، در هشتم رجب بعد از فوت آقا حسین فوت شد. مرد طالب علمی بود مشغول به مباحثه و مطالعه و تصحیح کتب حدیث