آیه اللّه میرزا محمّد باقر زنجانی

عالم کامل و فقیه زاهد متّقی. وی در سال 1235ق متولد شد و سال ها در اصفهان و نجف اشرف به تحصیل فقه و اصول اشتغال ورزید تا به مرتبه عالی اجتهاد دست یافت. اساتیدش عبارتند از آیات عظام:

1. حاج محمّد جعفر آباده ای

2. شیخ مرتضی انصاری

3. شیخ مهدی کاشف الغطاء

4. شیخ محمّد حسن نجفی صاحب "جواهر الکلام"

5. سیّد اسداللّه بیدآبادی

خط میرزا محمّد صادق از نسخه خطی شوارق الالهام

وی از اساتید فوق اجازه اجتهاد و روایت داشته و از آثار او رساله در مصرف سهم امام علیه السلام موجود است.[1]

آیه اللّه زنجانی پس از مراجعت به اصفهان، سال ها در مسجد خیاطها اقامه جماعت می نمود و سرانجام در ربیع الاول سال 1303ق وفات نمود و در وادی السلام نجف اشرف مدفون گشت.

اجازات:

بخش هایی از اجازات اساتید ایشان که تاکنون به چاپ نرسیده چنین است:[2]

1. صاحب جواهر می نویسد:

"اما بعد، فانّ ولدنا وقرّه اعیننا ومعتمدنا التقی النقی والذکی الالمعی، الموید المسدّد، ذوالنور الزاهر والفضل الباهر والورع الظاهر السید محمّد باقر، سلّمه اللّه وابقاه وزاد فی سؤدده وعلاه، قد قرأ علینا مدّه مدیده من الزمان وبرهه طویله من الاوان ... وقد تحقّقنا له انّه ذو فهم قویم وطبع مستقیم وفکر وقّاد وذهن نقّاد ...