ملّا محمّد نائینی

عالم ربّانی و فاضل صمدانی،از زندگی و تحصیلات او اطلاع دقیقی در دست نیست جز این که وی شوهر همشیره فقیه و زعیم دینی اصفهان حاج محمّد ابراهیم کلباسی بوده و از طرف مرحوم حاجی، یک نوبت امامت مسجد حکیم به او واگذار بوده و متدیّنین و مقدّسین اصفهان بسیار به او اعتماد داشته اند.[1]

از نوشته های سنگ مزارش نیز بر می آید که وی عالمی فرزانه و دارای ملکات و صفات پسندیده ای بوده است. وی در دوم شوال 1263ق وفات کرده و در جلو قبر مطهر فاضل هندی مدفون شد. بر سنگ لوح مزار او چنین آمده است:

"الا انّ اولیاء اللّه لاخوف علیهم ولا هم یحزنون. قد ارتحل من الدنیا الفانیه وانتقل الی النشأه الباقیه الجامع للفضائل والحائز للفواضل، الحاوی للملکات القدسیه والصفات الملکیه، العالم النحریر وللناس بشیر ونذیر، وحید عصره، فرید دهره، ملجأ الخاصّ والعام، مروّج شریعه سیّد الانام، عمده الفقهاء، فخر الفضلاء، کهف الحاجّ والمعتمرین، سمیّ حبیب اله العالمین، الواصل الی رحمه اللّه الغنی، الحاج ملّا محمّد النائینی عطّر اللّه مضجعه، فی الثانی من شهر شوّال المکرّم سنه 1263".

فرزندان:

وی از دختر عالم ربّانی حاج محمّد حسن کلباسی دارای فرزندی به نام علیرضا گردید که عالمی عامل و بسیار پارسا بود و مجاورت نجف اشرف رااختیار کرده