6 - تکیه ی واله

برای مدفن خود ساخت این نکو بقعه

که چون بهشت نشان آمد و سپهر مثال

نوشت خامه طلعت برای سال که باد

در این سپهر نهان آفتاب اوج و کمال

این تکیه از تکیه های زیبا و هنری دوره ی قاجاریه است. قسمتی از چهارباغ های بزرگ صفوی در تخت فولاد به نام «باغ نگارستان» می باشد که محدوده ی آن علاوه بر این تکیه، مسجد رکن الملک و تکیه ی حاج محمّدجعفر آباده ای را نیز شامل می شده است.

این تکیه را میرزا محمّدحسین خان صدر اصفهانی حاکم شایسته ی اصفهانی برای آقا محمّدکاظم واله (متوفّی 1229 هجری قمری) شاعر بزرگ، خوشنویس برجسته، به جهت علاقه ی بسیاری که به وی داشت بنا نمود و «باغ والهیه» نام نهاد. از آن پس آقا محمّدکاظم واله روزگار خود را در این باغ سپری نمود و آنجا را به مکانی جهت اجتماع دوستان شاعر و هنرمند خویش تبدیل نمود. روحیه ی شاعرانه اش را با ایجاد یک بنای تاریخی زیبا جاودانه نمود به این صورت که برای خود آرامگاهی ترتیب داد و سنگ قبرش را به خط زیبای خودش آماده نمود. وقتی که درگذشت وی را در همان مکانی که خودش آماده نموده بود دفن کردند و همان سنگ قبر را نیز بر مزارش گذاردند.

آرامگاه درست در وسط تکیه بر روی یک سکوی سنگی هشت ضلعی بنا گردیده است. بنای بقعه ی زیبای آن عبارت از گنبدی آجری بوده که در حوالی 1350 شمسی با کاشی فیروزه ای تزیین شده است. گنبد بر روی هشت ستون سنگی با نقوش اسلیمی پیچ در پیچ و با مهارت و ظرافت بسیار ترسیم شده است. در گردنبند داخلی گنبد اشعاری از طلعت اصفهانی در مرثیه واله اصفهانی و خط آن با قلم استاد فضایلی گچ بری شده است.

سنگ قبر وی تنها سنگ قبر به خط تعلیق(ترکیبی از خط نسخ، نستعلیق شکسته) در تخت فولاد می باشد که از زیباترین سنگ نوشته های تخت فولاد می باشد. در قسمت غربی تکیه نیز اتاق هایی وجود دارد که محل اقامت و عبادت واله بود.