عالم فاضل [عارف مفسّر]، [1] متوفی در غرّه ذی حجّه سال 1284، مدفون در بقعه تکیه آباده ای.

عبدالله بن محمّد بن محمّد اصفهانی، عارف صوفی، از شاگردان ابی العباس مرسی [2]، و در جمادی الثانیه سال 721 به سنّ 68 (78) سالگی وفات یافته. سال ها در مکه مجاور بوده، و در آن مدت به زیارت مدینه مشّرف نشده است.

نورالدین محمّد کاشانی. شاعر و ادیب متخلّص به «نجیب» در سخن، از اقران [3] و اشتباه خود کمی نداشت، بلکه به طرز شاعری آشناتر بود. در اواخر عمر به مرض فالج مبتلا شده، و در حدود هفتادا سالگی در اصفهان وفات [4] یافت. [5]