از اشعار اوست:

همی گریم به بزم او چو شمع و او همی خندد *** چه سازم چون کنم تا من نگریم او نمی خندد

ابن سید هاشم حسینی نجف آبادی. عالم زاهد جلیل، مؤلف [1] کتاب «حجّه البالغه فی تنبیه القلوب الرائقه» در ردّ نبیل زاده مبلغ بهائی، کتاب نامبرده از کتب بسیار مفید در این موضوع است، و در مشهد به طبع رسیداه.

مؤلف دانشمند آن در 1296 در نجف آباد متولد شده، و در مولد خود و اصفهان و نجف و مشهد تلمّذ نموده، و عمده تحصیلاتش نزد آقا سید محمّد باقر درچه ای و آخوند کاشی بوده، پس از نیل به مقام اجتهاد به موطن خود مراجعت نموده، و به نشر احکام و ترویج دین و دفع شبهات مخالفین، در کمال شعی و جدّیت اشتغال جسته، تا سرانجام در شب 16 ربیع الثانی سال 1360 وفات یافته، در بقعه ای مخصوص در جنب مسجد خود در پهلوی قبر پدر مدفون گردید.

گاهی شعر می گفت و در آن «حجّت» و «ناصر» تخلص می فرمود.

پدرش نیز از علماء معروف است.

دو نفر از شعراء اصفهان ناطق تخلص می کرده اند: