است. حکایتها از سادگی ایشان نقل می شود که ذکر آنها موجب طاله کلام است، و همگی آنها دلیل بر خوبی او می شود. وی هرگز درباره مردم گمان بد نمی برده است.

کتب زیر از ایشان است:

1- رساله در استصحاب 2- رساله در اراضی مفتوح العنوه 3- رساله در طهارت 4- رسائلی در اصول ^ شرح طهارت لمعه 5- شرح منهاج الهدایه پدرش موسوم به «معراج الشریعه» در 8 مجلّد ^ شرح روضه البهیّه 6- شرح تصریف 7- شرح بر قسمتی از لمعه در چهار مجلّد 8- شفاء الاسقام، در شرح تهذیب المنطق 9- ضیاء العوالم، در اصول فقه 10- عیون الاصول، در اصول، مختصر 11- مشارق الاصول 12- مصابیح الاصول 13- منهج السداد، در شرح ارشاد 14- نور العیون [للمتّقین] 15- هدایه الطالبین، نام رساله عملیّه ایشان است؛ و غیره.

مشارالیه داماد حاج سیّد محمّد باقر بید آبادی و مجاز از ایشان بوده، و در شب 4 جمادی الثانیه سال 1278 وفات یافته، در جنب پدر در مقبره مقابل مسجد حکیم مدفون گردید.

و از ایشان چندین فرزند عالم و دانشمند باقی ماند:

در اصفهان متولد [1] گردیده، و پس از تحصیل مقدمات در اصفهان به نجف مهاجرت کرده، و ریاست و مرجعیّت یافته، و به شیخ العراقین