«درّ نثار» در شرح تجوید ملاّ مختار نامیده، و در 1280 از شرح فارغ شده، و این شرح به طبع رسیده. در الذریعه سه شرح دیگر از این تجوید نام می برد 2- رساله ای فارسی در تجوید 3- مختار القرّاء، نسخه ای از آن نزد نگارنده موجود است؛ و غیره.

میرزا محمّد نام داشته، مرد هموار نیکو خصال بوده، اشعار خوب دارد. در مراحل ستّین، وداع جهان بی بقا نموده، در مقبره جامع عتیق اصفهان مدفون گردید. [1]

از اشعار اوست:

کرد اینجا دلم از طرّه جانانه جدا *** دست مشّاطه الهی شود از شانه جدا

برق در جان هوا داری فانوس افتاد *** تا به کی شمع جدا سوزد و پروانه جدا

حافظ ابو موسی محمّد بن ابی بکر عمر بن احمد بن عمر اصفهانی.

در حافظه و معرفت حدیث، وحید زمان خود بوده، و تألیفات بسیاری در حدیث دارد، [2] از آن جمله است: