نویسندگان مشهور اصفهان، و از دانشمندان به نام این شهر می باشد.

در 1284 خورشیدی (1323 قمری) متولد، و در شب دوشنبه 16 ذی حجّه سال 1384 وفات یافته، در مقبره خانوادگی جنب تکیه خوانساری ها مدفون گردید.

مشارالیه سال ها در مدارس قدیم اصفهان به تحصیل علوم دینی از صرف و نحو و فقه و اصول اشتغال جسته، سپس به کسب علوم جدید رغبت نموده، و در سال 1316 خورشیدی از دانش سرای عالی لیسانس شد، سال ها در زنجان ریاست دبیرستان پهلوی آنجا را داشته، به اصفهان منتقل گردیده، و به ترتیب: دبیر دبیرستانها، رئیس دبیرستان فرهنگ (پس از فوت پدر زن خود مرحوم میر احمدی) و ریاست کتابخانه فرهنگ، و معلّمی دانشکده ادبیات اصفهان را داشته. [1] از فرهنگیان نادر الوجودی بود که فرهنگ اصفهان نظیر او کمتر یاد دارد.

کتب زیر از تألیفات او به طبع رسیده:

1- تاریخ جراید و مجلاّت، در 4 مجلد، اهل مطالعه و تحقیق ارزش این تألیف را پس از مطالعه درک می کنند 2- ترجمه تاریخ کربلا و حائر حسینی (علیه السلام) تألیف دکتر سید عبدالجواد کلیددار 3- ترجمه مجلدات تاریخ تمدن اسلامی جرجی زیدان 4- شعر و شاعری در عصر صفوی 5- عشّاق قندهار، ترجمه از کنت دوبینو 6- مقالات متعدّد راجع به بزرگان اصفهان، در روزنامه چهل ستون، و سرنوشت، و مجله یادگار، و