صفی الدین محمّد بن عمده القضاه غیاث الدین علی زواره ای عالم فاضل، [1] معروف به قاضی صفی، متوفی در 15 شعبان سال 995.

مادّه تاریخ وفاتش این است:

تاریخ فوت قاضی دنیا و دین که رفت *** از مرگ او هر آینه بر روزگار حیف

جستم ز عقل گفت که بر لوح دل همین *** حیف از جهان دانش و دین صد هزار حیف

مادّه تاریخ دیگر: «وای از مرگ جانشین رسول».

در فهرست مؤلفین (601:5) وی را سید جلال الدین طباطبائی معرفی می کند، و گوید: از آثارش: توقیعات کسری انوشیروان عادل است که از عربی به فارسی ترجمه نموده، و چندین مرتبه در هند و تبریز و طهران به چاپ رسیده، و در لندن با ترجمه انگلیسی آن در 1310 قمری چاپ شده است.

در هر حال از عبارت سنگ قبر، عدم سیادت او ظاهر است. قبرش در