«ریاض»، و حاجی کلباسی [1] بوده، و جمعی کثیر همچون میرزای بزرگ شیرازی و صاحب روضات در خدمت او تلمّذ فرموده، و در اواخر عمر ریاست علمی و تدریس و فتوا و تقلید در اصفهان و غیره منحصر به او بوده است.

کتب زیادی تألیف نموده که از آن جمله است: 1- انوار الریاض، حاشیه بر ریاض المسائل استادش [در 8 مجلّد] 2- انیس المتّقین، در معاصی کبیره 3- جامع السعاده، در فقه، رساله عملیه 4- جنه المأوی، منظومه ای است در فقه [^ ارجوزه در فقه ^ الفیّه فقهیّه] 5- رضوان الآملین (حاشیه بر قوانین) در دو مجلد، قسمتی از آن به طبع رسیده 6- العروه الوثقی، در شرح کتاب دروس 7- عیشه راضیه، در فقه شیعه به فارسی، و آن را بنا به خواهش حاج عبدالغفور تاجر قزوینی اصفهانی تألیف نموده 8- غایه القصوی، در اصول 9- منظومه عربی در مصیبت؛ و غیره.

وفاتش در نزدیک صبح 5 شنبه عید قربان سال 1287 در سال قحطی روی داده، در اول تخت فولاد در تکیه ای مخصوص مدفون شد.

سلسله نسب او را تا امام در کتاب «سادات اصفهان» نقل نموده ام.

مشارالیه امام مسجد ذوالفقار بوده، و بسیار پیر و معمّر شده، و ایشان کتابهای خود را وقف یا وصیت به وقت نمود، چون اولاد نداشت، و