تنبیه: با در نظر گرفتن تاریخ اجازه شیخ ابراهیم قطیفی (928)، و صدارت امیر معزّ الدین، و داستان خواب دیدن او، و امر به مداومت خواندن مفتاح الفلاح شیخ بهائی، درباره تاریخ حیات صاحب عنوان تأمّل بیشتری لازم است.

ابن حکیم سید جعفر علی خان بن غلام حسین خان بن قاسم علی خان اصفهانی. طبیب حاذق و حکیم، مؤلف مجموعه ای در پزشکی به زبان فارسی، از فضلای قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری است. تاریخ نسخه 1316 هجری می باشد. [1]

عالم فاضل محقق حکیم فیلسوف، از اجلّه علما و فقها بوده، و در 13 شعبان سال 1120 وفات یافته، در قبرستان آب بخشان مدفون گردید. [2]

وی ظاهراً سال ها در هندوستان ساکن بوده، و در سال 1080 در داجرم از قرای دکن [3] کتاب «منهاج الصلاح» علاّمه حلّی را استنساخ