در 1115 زنده بوده است. مؤلف حواشی بر «روایع الکلم» در حکمت تألیف میرزا حسن بن ملاّ عبدالرزاق لاهیجی. حواشی را در 115 نوشته است. [1]

ادیب لغوی نحوی شاعر کاتب مفسر. در 254 متولد، و در 322 وفات یافته، منصب کتابت داعی صغیر محمّد بن زید الحسینی متوفی به سال 287 را داشته. کتب [2] زیر از اوست:

1- جامع التأویل، در تفسیر قرآن بر حسب رأی معتزله 2- کتاب همزه 3- الناسخ و المنسوخ 4- کتابی در نحو؛ و غیره.

در زمان مقتدر عباسی حکومت اصفهان را داشته، و در کلیّه فنون ادب و حدیث و تفسیر استاد بوده، و مذهب اعتزال داشته است.

برادرش: احمد بن بحر نیز ادیب و فاضل بوده، و در اصفهان وفات یافته است.

سید امیر معزّالدین محمّد بن تقی الدین محمّد اصفهانی، عالم فاضل محقق کامل. قاضی اصفهان، و از صدور عهد شاه عباس اول می باشد.