سیّد کمال الدین شاه فتح الله بن هبه الله بن عطاء الله حسنی حسینی جعفری شیرازی.

از طایفه سادات شاهی شیراز، عالم فاضل، و ادیب منشی کامل، به دعوت شاه سلیمان از اردکان به اصفهان آمده، و سال ها قاضی اصفهان و شیراز و لار بوده. در سال 1098 در اصفهان وفات یافته [در حوالی مدفن آقا حسین خوانساری مدفون شد].

کتب زیر از تألیفات اوست:

1- الامامه، آن را در موقع تشرّف خود به مکه تألیف نموده، و مناظرات خود را با ملاّ عبدالرحیم مدرس مدینه طیبه بتمامه نقل نموده است. 2- بدیع در علم بدیع، در اصفهان تألیف نموده 3- تاریخ شاه فتح الله 4- ریاض الابرار و غیره. [1]

پدر شمس فخری (مؤلف «معیار جمالی») ادیب و شاعر، در قرن هشتم هجری در اصفهان می زیسته.

فرزند سید محمّد رضا تقوی. عالم فاضل، از شاگردان: آقا سید