اجازه داشته، و رغبت کامل به انشاء و شعر داشته، [1] در شعر «رضا» تخلص می نموده. [2]

این شعر از اوست:

هرگز طبیب فکر من مبتلا نداشت *** گویا برای درد دل من دوا نداشت

عالم فاضل محقق، از مشایخ اجازه، در 1082 متولد گردید، و نزد پدر و علاّمه مجلسی و جمعی دیگر تحصیل نموده، [3] و پس از وفات [احتمالاً] در جنب پدر و برادر مدفون شده است. [4]

بر برخی از کتب ادعیه حواشی نگاشته است.

فرزندش: شیخ محمّد قاسم، قاضی مازندران بوده است.

مولی محمّد صادق، معروف به فاضل هرندی، [5] مؤلف کتاب زاد