زبان فارسی، در ادویه مفرده و مرکّبه. [1]

فرزند آقا سید علی امام جمعه، فرزند محمّد علی بن علی موسوی.

عالم فاضل، و واعظ کامل، از مشاهیر اهل منبر اصفهان، بلکه از مشاهیر خطبا و گویندگان ایران.

در 17 ذی حجّه الحرام 1316 در مبارکه از قرار لنجان متولد شده، در اصفهان و طهران و خراسان نزد اساتید معروف تحصیل نموده، مدتی در ایران و هندوستان مسافرت ها نموده، و از فضلا و دانشمندان هر شهر و دیار استفاده علمی نموده، واعظی شیرین بیان، و گوینده ای فصیح زبان بود.

کتب و رسائل زیادی نوشته، از آن جمله است:

1- اسرار حج 2- اسرار و فلسفه احکام 3- اسلام خالص 4- انوار السعاده، در فضیلت بنی هاشم 5- تاریخ اصفهان، در 5 مجلد 6- تاریخ امکنه و بلدان، که سفرنامه است 7- تاریخ زندگانی پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) 8- تحصیل الثمن، در شرح حدیث حبّ الوطن 9- ثمرات العلوم 10- جامع العلم، در چهار مجلد 11- جنّه الاداء در آداب 12- دیوان اشعار به تخلّص «صفائی» 13- دانشوران اصفهان، در 6 مجلد 14- راهنمای ریاضیّات 15- سرادق دوشیزگان، در حجاب [مطبوع] 16- سفرنامه غرب 17- سوانح العمر 18- صراط المستقیم، در نماز، مطبوع 19- کشف