در تذکره سرو آزاد و خزانه عامره [1] فوتش را در 1031 می نویسد.

فایده: عالمی دیگر در همین زمان از اهالی کمره در اصفهان ساکن بوده، و نامش قوام الدین جعفر بن عبدالله بن ابراهیم حویزی کمره ای اصفهانی [2] نجفی، معروف به شیخ جعفر قاضی است.

عالم فاضل محقّق، استاد علمای زمان، و مرجع فتوی و احکام بوده، در خدمت آقا حسین خوانساری و ملاّ محمّد باقر سبزواری، و ملاّ محمّد تقی مجلسی تلمّذ نموده، و سال ها منصب قضاوت اصفهان را داشته؛ بر بسیاری از کتب حواشی و شرح نوشته، از آن جمله است:

1- حواشی و تعلیقات بر شرح لمعه 2- حواشی بر کفایه سبزواری 3- رساله در اصول دین، فارسی 4- ذخائر العقبی، در تعقیبات 5- وجیزه، در حکم ولایت وصی بر نکاح صغیر؛ و غیره.

وفاتش در 1115 در مسافرت حج در عراق روی داده است، و در نجف مدفون گردیده.

عالم زاهد، متوفی در 10 جمادی الاولی سال 1310، مدفون در تخت