فرزند حاج محمّد رحیم کبیر بن میر مرتضی بن میر محمّد اشرف.

عالم فاضل، در چهارشنبه 10 صفر 1165 متولد، و در 22 محرّم 1243 وفات یافته، در مقبره خوزان سده مدفون گردید. [1]

کتب زیر از اوست:

1- انیس المحتاجین، در علوم غریبه 2- ترصیع الاسماء 3- کتابی در رجال.

مشارالیه از شاگردان وحید بهبهانی و میرزای قمی بوده، و به سید حجّه الاسلام و حاجی کلباسی اختصاص داشته، در سده امامت داشته، و بیشتر مواقع در شهر ساکن بوده است.

از مشاهیر خطّاطان قرن دوازدهم و سیزدهم هجری است. بیشتر از یکصد قرآن غیر از کتب ادعیه و زیارات به خطّ زیبای خود نوشته و تا سال 1235 حیات داشته است. [2]

فرزند علی بن محمّد بن قدیر. در اصفهان متولد، و در نجف در خدمت جمعی از افاضل تحصیل نموده، و اخیراً به درس حاج میرزا حبیب الله رشتی حاضر شده، و سال ها در محضر او تلمّذ فرموده، و به