فرزند ملاّ علی. عالم فاضل، و مجتهد فقیه اصولی، [1] در اصفهان در نجف اشرف تحصیل نموده، عمده تحصیلاتی نزد شریف العلماء مازندرانی بوده، و پس از مراجعت به اصفهان مورد وثوق حاج سید اسدالله بید آبادی واقع شده، و در محل تولد خود ساکن، و حوزه درس و بحث داشته، و از آثارش علاوه بر کتب و رسائلی که در فقه و اصول نوشته مسجدی است بزرگ در محله حکیم که فعلاً در کنار خیابان حکیم خاقانی قرار دارد.

کتاب «حقایق الاصول» در علم اصول ایشان در سال 1286 به طبع رسیده، و پس از این سال وفات یافته، جنازه حسب الوصیّه به نجف اشرف نقل شده، در ایوان طلای حضرت مدفون گردیده.

از او دو فرزند عالم باقیمانده:

1- حاج ملاّ محمّد باقر 2- حاج ملاّ محمّد

بیشتر اولاد اینان تاکنون در لباس اهل علم و روحانیت، و به فامیل های «تدیّن» و «فاضل» مشهور، و مورد وثوق علما و مردم نجف آباد می باشند، و ریاست علمی و روحانی آنجا را دارند.

فرزند محمّد یونس اصفهانی کربلائی، عالم فاضل مصنّف، [2] از