علوم را فرا گرفته، در 1308 به نجف اشرف مهاجرت نموده، به درس حاج میرزا حسین خلیلی و جمعی دیگر حاضر شده، و به آیه اللاهّ صفهانی اختصاص یافته؛ در حسن خلق و تقوی و زهد معروف بوده.

سرانجام در 7 شعبان 1355 وفات یافته، در وادی السلام مدفون گردید. [1]

از مشاهیر خطاطان دوره شاه عبّاس کبیر صفوی [2] است که خطوط ثلث و نسخ و رقاع را در کمال استادی می نوشته، و خود مردی ادیب و عارف و حکیم و شاعر بود، و «باقی» تخلص داشته،و برخی از کتیبه های مسجد شاه اصفهان به خط زیبای اوست.

وفاتش در 1039 روی داده است.

مشارالیه در بغداد ساکن بوده، و بنا به دعوت شاه عباس به اصفهان آمده، و ملقب به دانشمند بوده.

از آثارش غیر از دیوان اشعار [3] شرحی است بر نهج البلاغه. [4]