از اکابر فقها و محدثین عامه است. در سال 495 در اصفهان وفات یافته است.

میرزا عبدالباقی موسوی طیب فرزند میرا محمد رحیم حکیم باشی. از سلسله سادات حکیم سلمانی است که اصل آنها از جهرم فارس بوده، و حکیم سلمان در حدود سال 1000 به حکم شاه عباس به اصفهان آمده، و طبیب مخصوص دربار شده، و هم در این شهر وفات یافته است.

نسب او تا حکیم سلمان بدین قرار است: عبدالباقی بن محمد رحیم بن میرزا محمد باقر بن میرا رضا بزرگ بن حکیم احمد بن حکیم سلمان.

(نسب سادات شاپور آباد اصفهان نیز به حکیم سلمان می رسد، و نسب حکیم سلمان به 15 واسطه به شیخ صفی الدین اردبیلی می پیوندد).[1]

در 1127 متولد، و در سال 1137 پدرش به دستور افاغنه کشته شده، و خود در سال 1171 وفات یافته، در تخت فولاد در جنب لسان الارض مدفون گردید.

ماده تاریخ وفاتش را صهبا گوید:

کلک صهبا از پی تاریخ فوتش زد رقم *** بزم جنّت منزل آن زبده سادات باد