سید محمّد. عالم و فاضل و طبیب و حکیم الهی، از معاصرین [1] آذر بیگدلی مؤلف «آتشکده» است. در 1165 وفات یافته است. وی از معاصرین و معاشرین میر سیّد علی مشتاق، و از همفکران او در برگشت سبک ادبی ایران است. از اشعار اوست:

خنده از گل، گریه از ابر بهار آموختیم *** ما ز هر صاحب دلی یک شمّه کار آموختیم

در جنب امام زاده اسماعیل اصفهان قبری است منسوب به شعیا، که علی المشهور از بزرگان بنی اسرائیل است. در تاریخ انبیا (:562) دانشمند بزرگوار آقای عمادزاده گوید: شعیا پسر امیضا، و او قبل از زکریّا و یحیی بوده، و قبرش در اصفهان است.

نگارنده گوید: قبر موجود در اصفهان یقیناً از شعیای پیغمبر معروف نیست، بلکه قبر یکی از علما و بزرگان دیگر یهود می باشد،مانند قبر یوشع که در لسان الارض قرار دارد، و عوام آن را یوشع بن نون گویند.

فرزند محمّد علی بن احمد بن کمال الدین حسین. نواده علاّمه مولی محمّد تقی مجلسی، عالم فاضل محقّق جامع، مؤلّف کتب عدیده، از آن جمله است: 1- شرح قصیده فرزدق در مدح حضرت سجاد (علیه السلام) که در