از افاضل شاگردان آخوند خراسانی است که پس از وفات استاد به درس میرزا محمد تقی شیرازی حاضر شده، و در جوانی حدود سال 1333 در کربلا وفات یافته [1] و همانجا مدفون گردیده است.

رضی الدین علی بن سعید بن عبدالجلیل غزنوی جوینی. از بزرگان صوفیّه و عرفا است. [2] گویند: از 164 شیخ خرفه گرفته، و در هند صحبت ابوالرضا بابارتن جوکی را دریافته. از مریدان شیخ نجم الدین کبری است. در نسب او گویند: عموزاده و یا نواده عموی حکیم سنائی بوده. در سال 643 وفات یافته.

برخی [3] مدفن او را در حوالی اصفهان دانسته، و گویند: قبرش به گنبد لالا مشهور بوده است.

در ریحانه الادب گوید: مابین روضه سلطان محمود غزنوی به خاک رفته.

فرزند میرزا محمد شفیع اصفهانی تبریزی (وزیر فتح علی شاه قاجار).