در اصفهان وفات یافته، و در تخت فولاد نزدیک آب انبار کازرونی مدفون گردیده است. از اشعار اوست:

خراباتی که رندان را مقام است *** برو صوفی که بر خامان حرام است

فرزند حاج سیّد یوسف بن محمّد حسینی. عالم جلیل، [1] و فاضل صالح زاهد، از شاگردان و مخصوصین شیخ انصاری، و از دوستان میرزای بزرگ شیرازی و میرزای رشتی بوده، چشمانش ضعیف و نابینا شده، لکن در اثر معجزه حضرت رضا (علیه السلام) شفا یافته.

در 22 ذی قعده الحرام 1302 در نجف وفات یافته، در وادی السلام مدفون گردید.

پدرش: حاج سید یوسف قاینی از علمای کاملین، [2] و ائمّه جماعت در اصفهان بوده، و تاکنون علم و روحانیّت از خاندان او منقطع نگردیده.

از معاصرین سید حجّه الاسلام رشتی، و معزّز و محترم نزد او بوده، و در اصفهان تدریس می نموده.