نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 630
شیخ محمد حسین نجفی
پدرش: عالم زاهد جلیل، آقا شیخ محمد حسین فرزند شیخ محمد باقر مسجد شاهی در 2 محرم 1266 متولد، و در غرّه محرّم سال 1308 وفات یافته، [1] در یکی از اطاقهای صحن نجف مدفون گردید.
وی خدمت پدر خویش مقدمات علوم را آموخته، و در سامرّا به درس میرزای شیرازی حاضر شده، و ضمناً از محضر حاج میرزا حبیب الله رشتی و شیخ راضی نجفی و میرزا باقر شکی و دیگران نیز استفاده نموده، به اصفهان مراجعت نموده و در این شهر مورد توجه و عنایت عموم طبقات گشته، و ریاست کلی یافته، از غایت زهد و ورع، ترک ریاست نموده، در سال 1303 به نجف مراجعت کرده، به تکمیل نفس و ریاضت پرداخته، و از همه مردم اعراض نمود.
کتبی تألیف نموده: 1- جزواتی در اصل برائت 2- رساله ای در معارف و اصول عقاید 3- تفسیر قرآن که قسمتی از آن به طبع رسیده. [2]
شیخ محمّد رضا شریعت طالخونچه ای
فرزند ملاّ زین العابدین شریعت طالخونچه ای.
[1] رجال اصفهان: 76، نقباء البشر: 569.
[2] این اثر نفیس به نام «مجد البیان فی تفسیر القرآن» به چاپ رسیده و در مقدمه آن، شرح حالات و مقامات مؤلف به قلم برادرش آیه الله حاج آقا نورالله اصفهانی آمده. ترجمه این رساله نیز در جلد دوّم تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان چاپ شده.
نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 630